Balçova Serüveni..

Selam gençler, bu yorucu eğlenceli bir o kadar da komik (düşünün artık ne kadar eğlenceli olduğunu) yolculuğumuz mu desem :D (çünkü vaktimizin çoğu yolda geçti) serüvenimiz daha güzel kaçtı evet serüvenimizin sonunda bize birçok anı kaldı.

En başından başlamalı herhal. Okuldan çıktık, zaten serbest kıyafet olduğumuzdan sorun olmadı "acted like cool" and settled off. Dolmuşla gitmeye karar verdik (ulaşıma bayıldığımız o tonla paranın başlangıcı) Metroya vardık bindik falan... Gidiyoruz. Yolda S.U' nun annesiyle karşılaştık. Çankaya'da metrodan indik. Bir sürü seyehat falan hatırlamıyorum neyle ne zaman nasıl gittiğimizi. Tek hatırladığım komik olaylar dizisi:

-Çankaya'da indikten sonra yaklaşık 30 dk yürüyüp üstüne bir 20 dk daha otobüs bekledik. Amacımız Agora'ya gitmek. Sorduk Şoför amcamıza: "Amca Agora'ya gider mi?" Amca bi duraksadı. "Hö" sendromu dediğimiz duruma girdi birkaç saniye, sonra "Gider gider" dedi. Biz bunun üzerine tonla muhabbet ve gülmece güldürmece yaptık.

-Ama asıl ironik olan otobüse bindikten 10 dk sonra "Biz burdan geçmemiş miydik ya" sesi yankılandı. O an yıkıldık, güldük, tekrar yıkıldık :)

-Agoraya varmak üzereyiz. Otobüsteki ablaya sorduk "İzmir Ekonomi Üni. nasıl gideriz?" dediklerini aynen aktarıyorum: "Burdan yukarıya doğru bayaa bi yürüceksiniz, sonra otobüse binceksiniz....." sonra koptuk biz zaten, en azından ben koptum, koptuk dediğim gülmek anlamında değil. Galiba başka bişey demedi ama? Zaten o an bir duraksama yaşadık:

Agora'ya vardık. Gittik makarna yedik. Hepimiz aç olduğumuzdan :) Yemek yerken ne yapacağımıza karar veririz dedik. Yerken Mali dedi ki "Ya böyle böyle biz seminere gitsek bile dönemeyeceğiz. Burda takılalım". (Ya bak....) Arda da katıldı Mali'ye. Kaldık, takıldık.

Önce gidip Fondü yedik. (Güzeldi. Gerçekten) sonra Starbucks' a gittik. (Vaka-i 10.25).

Sonra gittik otobüse bindik. Otobüste adının Sevim olduğunu sonradan öğrendiğimiz teyzeyle karşılaştık. O dedi ki ben de Bornova'ya gidiyorum benimle gelebilirsiniz. Bizde düştük teyzemizin peşine (Konak'dayız) Metroya bineceğiz ama bizim kartımız yok Maliyle teyze o kadar melek o kadar iyi bir teyzemizmiş ki kendi kartından bize de basıverdi :) Bornova'ya vardık. Orada 3 saniye süren bir konuşma yaşandı: Maliyle sabah karşılaştığımız kişiler (sabah onlar nöbetçi masasında kahvaltı yaparken biz de ufonun karşısında ısınmaya çalışıyorduk. Konuştuk, şakalaştık falan) bizi serbest kıyafet ile görünce "Ne çabuk giyindiniz lan" dediler. O an anladık ki hiçbir şeyden haberdar değiller. (bunu demelerinin sebebi okul çıkışını 15 dk farkla kaçırmış olmamız olsa gerek) Sonra yürüdük, Manisa Seyehat'e bindik evimize ulaştık.

-H. Mert Göver